tse!

till we meet again... shockz kakatakot naman to baka pakita manang melo sakin. wahehehe! langya nakuha ko pa magpatawa no. ganyan talaga buhay.

manang melo passed away lat thursday april 8...4 days after her 41st bday. ok na din yun and she has ended the sufferings and pain. and for sure she's with the lord resting in peace. sa wake pa lang eh makikita mo na kung gano ka dami nagmamahal ke manang melo kahit sa burial ang dami palang pumunta...

it was time again for the tuaño family na mag kitakits. ganun naman talaga, kung may patay dun lang nagkikita kita ulit after a long time. empre na bonding galore with cuzns. and ang tulog eh kulang kulang naman....in short graveyard shift na kmi mga bata eh lugi pa sa tulugan. wahehehehhe! empre pag dating nun burial malungkot lahat as expected and after six feet below the ground na manang melo nagkakatuwaan na ulit ang lahat! wahehehe! mga cra eh no...

april 13....courtesy call from the family of the milionaire in canetown. ayuz! courtesy call eh no...ang kulit! ahahaha! family friend kse namin yun...nakakatuwa kse after a long time kitakits sila magbabarkada. sana ganun din kmi ng tropa ko pagtanda. nyahahaha!!!

eto yun araw na walang kupas sa kakalamon ako, start nun lunch grabe na kain ko. every hour ata ako kain nun eh. eh 5 pm yun courtesy call namin. d sana ako sasama kse lam mo yun baka emergency mag banyo ako. ahahaha! sumama pa din beauty ko...lamon na naman....and timing din bday ng tropa ko and may kainan naman sa kanila. dinner naman dun....kya afyer the courtesy call eh deretso ako dun. syet lafang na naman beauty ko :)....grabe the day that was....

and eto ako ngayon back in dumaguete... good luck na lang sa akin d2....